Uitgaan van wat nog wel kan, ook in een leven met dementie
Wat
King Arthur Groep was een initiatief dat recht uit mijn hart kwam. De reden om te ondernemen. Dat ontstond vanuit de wens om bij te dragen aan een samenleving waar ouderen van betekenis zijn. Zien wat wél kan en denken in mogelijkheden, zo had ik het bedacht. Dus startte ik dit samen met Anita Schimmel als sociale onderneming en lieten we het uitgroeien tot erkende zorgorganisatie. Specifiek gericht op mensen met dementie. Doorontwikkeld vanuit hún behoefte, naar verschillende activiteiten, ontmoetingscentra, logeer- en woonmogelijkheden. King Arthur is momenteel actief op 12 locaties in de regio Gooi, Utrecht en Amersfoort.
Hoe
Zoals we hier zijn begonnen, beginnen we ook bij andere projecten: met vragen en luisteren: “Ik had het idee dat ouderen meer mee willen doen in de samenleving. Maar, is dit ook urgent voor die ouderen? Of zijn er andere verlangens? Wie deelt dat verlangen en wie kan ons verder helpen?”
Letterlijk werd dat de straat op. Een krijtbord bij een wijkcentrum en wat flyers in de buurt: ‘Welkom. De koffie staat klaar!’. Daar bleek hoe divers de vraag van ouderen was. Ieder mens is uniek. Maar al snel ook: hoeveel mensen je samen kunt bereiken. En hoe belangrijk het is om gezien te worden en erbij te horen.
Door ons niet te laten leiden door de financiering, maar door te blijven kijken naar de behoefte van de mensen, ontstond ruimte voor maatwerk. Voor de mensen met dementie en de teamleden. Een platte organisatie met korte lijnen en in alles gedreven vanuit de mens en niet het systeem. Dan blijkt er plotseling veel meer mogelijk. Zeker niet altijd makkelijk, maar deze bestuurlijke ervaring heeft geleid tot sturingsprincipes die ik nog steeds uitdraag.
Uitgelicht
“Opvallend en destijds best nieuw, was de manier waarop we samenwerkten. De gelijkwaardigheid en hoge mate van zeggenschap, ook wel de Ronde tafel-methodiek genoemd. Geen managementtaal of -methodieken. Leidende principes die zowel voor de teamleden als de mensen met dementie van toepassing waren: de mens zien en denken in mogelijkheden. Open en eerlijk reflecteren. Kritiek niet persoonlijk opnemen. Samen leren en verder komen. We merken – en hebben bewezen – dat dat werkt. En dat mensen duurzaam bijdragen in datgene waar ze goed in zijn en wat ze graag op lange termijn willen blijven doen. Nog regelmatig word ik gevraagd mijn ervaringen te delen of een workshop over gelijkwaardig samen werken en beslissen te geven.
Borging
Om een duurzame ontwikkeling zeker te stellen en niet alleen van ons als oprichters afhankelijk te maken, hebben we de organisatie geprofessionaliseerd. Ik noem het overigens liever organisme of eco-systeem, omdat ik de organisatie zie als een open netwerk dat leeft en evolueert. Met relaties en invloeden binnen en buiten de context van de organisatie.
Als leidraad voor de bedoeling stelden we leidende principes op. En een sturings-cyclus (PDCRA-cyclus, zie ook Aanpak) om de goede dingen te blijven doen op alle niveaus. Deze zorgt voor ritme, verbinding en samenhang.
